Week 3 (Afrika komt in zicht)

Hallo,

Voordat ik maar iets vertel: Gefeliciteerd Ma, met je verjaardag!

Zo, nu kan ik met een gerust hart beginnen... Ruim drie weken ben ik verder en nog steeds niet helemaal bruin... wat doe ik verkeerd? Misschien moet ik wat vaker naar buiten?
Nou ja... nog tijd genoeg om daaraan te werken. Komt goed. Soms moet het gewoon, even een binnen dagje. Reizen is hard werken, dus een rustdag is snel verdiend! Nou niet meteen in lachen uitbarsten. Of, nog erger, een enorme gevoel van haat ontwikkelen! Zo bedoel ik het ook niet weer.
Nee, integendeel, het leven is hier goed en ontspannen. Ik zit nu drie dagen in Faro, in de Algarve. En dat zijn drie dagen met leuke mensen omgaan en een paar leuke tripjes ondernemen, zoals een uitstapje naar Ihla Deserta. En onder die leuke mensen zitten opvallend veel leuke Duitsers. Nu moet ik iets ergs bekennen: ik heb de eer van Nederland verkwanseld. Want wat doe je als je reist naar het zuiden van Portugal? Je gaat Fifa2014 spelen op de playstation... Ja, ik weet het. Daarvoor kun je ook heel goed thuisblijven. Maar dat is het nou, thuis doe ik het nooit. De laatste keer was waarschijnlijk met Thijs op de Ariaweg. Kortom, wij spelen een aantal keer Nederland tegen Duitsland. Je verwacht het al, ik verlies ze allemaal! Goed bezig! Gelukkig heb ik nog wel een keertje iets gewonnen, dat terzijde (toch maar even melden, voor mijn eergevoel: Met Dortmund gewonnen van Bayern!).
Voordat ik hier ben aan beland, was ik in Albufeira. Albufeira is voor Engelsen hetzelfde als Benidorm voor Nederlanders. Een hel! Een schattig dorpje met mooi stranden, die omgeven zijn door rotswanden, compleet verkracht. Ik wil niemand beledigen, dus het is een leuk plaatsje als je houdt van ordinaire bars en je een beetje vreemde voorkeur hebt voor iets te vettige Engels vlees, en in het speciaal rood geblakerd. Niet mijn voorkeur. Hoewel ik het wel een kans heb gegeven. Mij valt niets te verwijten. Ik ben naar het strand geweest en 's avonds ben ik samen met een rus, genaamd Ruslan (?), eventjes uit geweest. Na een cocktail van zeven euro was het wel genoeg. Stom, natuurlijk, om een cocktail van zeven euro te gaan drinken in een toeristische bar, maar, maar Ruslan zag ergens op een menu staan dat ze Black Russians schonken. Dat moest ik ooit in mijn leven gedronken hebben aldus Ruslan. Arme Ruslan, hij wist niet wat hij meemaakte! Schaamte en droefenis! Wel met een lach, gelukkig. Het was een cocktailglas vol cola, tenminste daar proefde het naar. Om zichzelf te redden, nodigde hij mij uit om een keertje in Rusland langs te komen voor een echte Black Russian. Doen we, Ruslan.
Ik ben niet direct vanuit omgeving Lissabon naar de Algarve gegaan. Blijkbaar zeg je naar de Algarve en niet naar Algarve. Zal wel zo zijn om het belang van de Algarve aan te geven. Oke... Na mijn surflessen in Cascais, dichtbij Lissabon, ben ik eerst landinwaarts gegaan. Twee plaatsen heb ik bezocht, Setúbal en Évora. In beide plaatsen was ik praktisch alleen in de hostel. Gelukkig in Évora wel leuke mensen ontmoet. Een Portugees stel waar ik een avond mee doorbracht op het dakterras (zie de foto's voor de amazing zonsondergang). Zij nodigden mij uit om te gaan hiken in het noorden van Portugal en zelfs om een bedevaart te gaan maken, van Fatima naar Santiago. Of was het nou voor een cursus tantra... Wat dan ook, ik krijg het druk met al die uitnodigingen. Verder is het een wonderschoon plaatsje, een echte aanrader, vooral als je van rust en van oude vestingstadje houdt. De belangrijkste attracties, de Romeinse aquaduct, de Romeinse tempel en Capela dos Ossos (kapel van beenderen) ga ik niet toelichten. Daarvoor is het te macaber. En ik moet weer verder! Afrika wacht!

Tot ziens, lieve familie en vrienden.

paul